Dit is een oude staalfabriek die ooit gespecialiseerd was in de productie van rolling mill rolls – zware cilinders die gebruikt werden in walserijen. De fabriek dateert uit 1901 en speelde decennialang een cruciale rol in de staalindustrie van de regio. Oorspronkelijk maakte het complex deel uit van het bekende industrieel conglomeraat Cockerill, maar in de loop der jaren wisselde het van eigenaar, met namen als Usinor, Ohio Steel Belgium en uiteindelijk Åkers.
De geschiedenis van Åkers zelf is minstens zo indrukwekkend: het bedrijf werd al in 1580 opgericht in Zweden door koning Karel IX. Wat begon als een gieterij voor kanonnen en artillerie groeide in de 19e eeuw uit tot een toonaangevende producent van industriële cilinders. In 1998 werd de Belgische fabriek overgenomen door Åkers, dat uitgroeide tot wereldleider in zijn vakgebied. In haar hoogtijdagen produceerde deze site tot 7.000 ton aan cilindrische staalrollen per jaar, in nauwe samenwerking met twee andere vestigingen in Frankrijk.
Toch kreeg ook deze fabriek klappen toen de wereldwijde staalcrisis toesloeg. Rond 2015 viel de productie vrijwel volledig stil. De belangrijkste klant – ArcelorMittal – verdween uit de regio en buitenlandse concurrentie nam het over. Sindsdien begon het terrein langzaam te vervallen. Machines verdwenen, hallen werden gestript en de natuur en de tijd kregen vrij spel. Wat ooit een hypermoderne staalwalserij was, veranderde in een broedplaats voor stof, roest en herinnering.
Wat echt bijblijft is Control Room S, een bijna theatrale controlekamer met houten consoles en een mosterdgele wand, overgoten door natuurlijk licht via een groot dakraam. Alles ademt retrofuturisme, met verweerde schakelaars en meters die ooit vitale processen aanstuurden. Er waren ook andere controlekamers – één met metalen knoppen en felle ledkleuren – maar Control Room S was zonder twijfel het hart van de site. Helaas is er sindsdien veel beschadigd: panelen zijn gestript, ramen gesneuveld en er staan cijfers gespoten in gele verf – vermoedelijk voor sloopdoeleinden.
In 2023 is een groot deel van het terrein uiteindelijk gesloopt. Toch blijft het een fascinerende plek om te verkennen. Opvallend is dat het terrein tegenwoordig minder verlaten is dan het lijkt. In sommige afgesloten ruimtes blijken daklozen of krakers zich gevestigd te hebben, en zij staan doorgaans niet te springen om onverwacht bezoek. Het is dus verstandig om extra voorzichtig te zijn, zeker als je alleen gaat of laat op de dag binnen bent.
Deze fotos zijn gemaakt in Mei 2025.
